De maand November is voor mij telkens weer het hernieuwen van een jaarcyclus,28 November 1933,3/4 eeuw zijn voorbij gevlogen,waarvan een halve eeuw samen met Wilfried,mijn" wederhelft",mijn collega, mijn beste kameraad. Samen hebben wij deze tijd beleeft als in een stroomversnelling,mekaar steunend met het rotsvaste geloof in elkaars kunnen. Het heeft voor mij vooral als kunstenaar veel betekend, en, hopelijk is het einde nog lang niet in zicht. Ter gelegenheid van mijn tentoonstellingen in Vlaanderen had ik het geluk vele oud collega's en vrienden terug te mogen ontmoeten, om al pratend kennis te kunnen maken met hun verleden, ook met hun hoogte en laagte, alles behalve saai.
Zoals de vroegere studiegenoot uit de academietijd,en inmiddels erkend hoogstaand kunstenaar die in het kasteel van Schoten, na het uitwisselen van bijna vergeten belevenissen en anekdoten (ook hij heeft harde noten gekraakt) uiteindelijk de zaal verliet, met aan de ene arm zijn sympathieke vrouw en onder de andere arm een pas verworven schilderij. Het contact is na 50 jaar hernieuwd en zal zeker in stand blijven .
Of zoals de medestudent uit het hoger instituut die een oproep organiseerde onder de oud studiegenoten. Met als resultaat: een reünie van een tiental bekenden met hun respectievelijke wederhelften, die zo de opening van de expo-Lier kwamen opluisteren. Het maakte het geheel tot iets speciaals om nooit meer te vergeten.
Ontelbaar zijn de momenten dat een gezicht opdook, glimlachend, afwachtend, om soms makkelijk soms moeilijk te ontdekken wie er achter die glimlach school. Altijd was het weer verheugend dat deze vrienden de moeite hadden gedaan om, ondanks gezondheid of afstand, me op te zoeken om met werk kennis te maken. Het was hartverwarmend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten