vrijdag 16 januari 2009

MALPERTUIS


De eindejaarsdrukte is inmiddels weer verleden tijd,de 25 SANTONS de provançe zijn aan hun zomerslaap begonnen, de papieren rotswand is tot zijn oorspronkelijke rolvorm gereduceerd en ligt weer veilig, samen met de andere kerstatributen,, op het kleine zoldertje.
Het was gezellig, familie op bezoek, lekkere hapjes uitgeprobeerd, een stuk van het, door de plaatselijke jagers geschoten everzwijn, klaargemaakt naar een aloud recept met een marinade van rode wijn, kruiden enz. Het was genieten.
Nu wordt alles weer normaal, matig en gezond, werken zonder te overdrijven! Wat dat werken betreft zullen we niet ver moeten zoeken.
Na 10 dagen geïsoleerd te hebben gezeten in een sneeuw en ijsdeken, waagden we gister de "sprong in de diepte".De sneeuw was volledig verdwenen en de gedeeltelijke privéweg van 1,200 km. leek perfect te berijden, tot we na ongeveer 500meter voor een spiegelgladde ijsbaan stonden, een 20 meter lang op volle breedte . Al glibberend en glijdend zijn we de helling afgekomen waarna alles vlot verliep. Maar na apotheker en supermarkt bezoek, was de terugweg wel wat anders, dus...auto laten staan en met het nodige voetwerk voorzichtig de ijsbaan overgestoken, en weer naar huis.We weten inmiddels wel weer wat te doen vandaag, ijs loskloppen en trachten de weg berijdbaar te maken, hopelijk lukt het, arme Wilfried, je moet er wat voor over hebben om op Malpertuis te wonen. In de winter is het sneeuw en ijs en in de lente en herfst zorgt een gezellige regenbui voor een weg als een rivierbedding.We zullen toch eens een lotje moeten kopen om de weg te laten verharden en te begrenzen met diepe grachten die het overtollige water opvangen.Het zal altijd wel een droom blijven vermits we nooit een lotje kopen!!Uiteindelijk is het alleen maar zaak hoe er mee om te gaan, zorgen dat de voorraadkasten goed gevuld zijn en wachten tot de natuur weer tot rust is gekomen.
Voor mij is dit een zalige tijd, een tijd van rustig en ongestoord werken aan een nieuwe reeks van schilderijen en filosofisch Gods water over Gods akker laten lopen.