l'été Indien

Eindelijk krijgen we, waar we zo naar uitgekeken hebben, het beloofde nazomertje.

Met vijf onweders en bakken water in een maand tijd heeft de Drôme mee mogen delen in de problemen van de blauwe planeet. Met het nodige medeleven bereikte ons de mailtjes uit Vlaanderen met de vraag of we nog niet verzopen waren, want het thuisfront kon er over meepraten. De schade bleef gelukkig beperkt tot het wegspoelen van de weg die getransformeerd werd tot een rotsige uitgeholde rivierbedding. Dit betekend dagen werk met schoffel,pikhouweel en hark om het zaakje weer toonbaar te maken. Erger is het voor sommige in de vallei die in huis konden "pootje baden" , we mogen dus niet klagen. Gelukkig wonen we hoog en droog op vijf honderd meter, en moest ooit het water tot aan de knieën staan dan stond héél de Rhônevallei onder water (zie wolkenfoto), een onheilspellend toekomstbeeld!

Intussen werk ik verder en borstel de Noordzee zoals ze in mijn geheugen gegrift staat, een natuur element van rust of ongekende ruwe kracht, zo onuitputtelijk mooi.

Hugo Brutin critisch aan het woord !

Schilderen en tekenen is voor Lieve van Immerseel het in beeldtaal omzetten van emoties en impressies,het sublimeren van opgedane ervaringen en het beklemtonen van het aantrekkelijke,het breekbare,het esthetisch van wezens en dingen,elementen die leven en die intens deel uitmaken van een adembenemend geheel.
Nagenoeg dertig jaar geleden,heeft Lieve van Immerseel ruime bekendheid verworven met het schilderen en vooral tekenen van bomen die grafische signalen waren in een wisselend landschap,in het dreigende van een onweer,het lichtende van een zonsondergang,het groene van een nieuwe morgen. Het is duidelijk dat de natuur,in de brede en ook ietwat extatische betekenis van het woord,haar boeit en haar rijke inspiratiebron is.
Zij schildert op paneel en op doek,telkens met een andere techniek die in ruime mate inherent is aan de thematiek en de daarmee gepaard gaande zegging en welsprekendheid.
De zee en wat daar rond en daarin leeft is haar hoofdthema van de laatste jaren.
Werkelijkheid en verbeelding zijn een kleurig elan. Dit betekent dat het reële wordt opgesmukt of gesublimeerd door vorm en kleur,door beeld en sfeer,door het op de voorgrond plaatsen van een enkel element en het discrete maar lang niet overbodige begeleiden van getuigen,van decor, van toetsen in de brede betekenis van het woord die het basisgegeven zijn volle betekenis en uitstraling verlenen.
Ik zei daarnet al dat de techniek in zekere mate functie is van het formele gelaat van het werk.
Bij Lieve van Immerseel is dat heel duidelijk en eigenlijk ook voor de hand liggend.
Zo gebruikt zij glacis die subtiel over elkaar heen glijden en heel tengere en subtiele transparanties creëren wanneer zij de bevreemdende en kleurige wereld suggereert en effectief beschrijft van wat onder water gebeurt, wanneer zij de schittering evoceert die uitbundig en ietwat bevreemdend leeft in de zeeën die zij heeft bevaren en waarin zij zich heeft gewaagd met ogen die herinneren en een innerlijk elan dat het geziene wil herhalen en navertellen.
Transparanties en tengere en blijwijlen vlammende tinten beelden een universum uit dat voor de meesten onder ons verborgen blijft bestaan en dat wij enkel kunnen vermoeden.
Lieve van Immerseel van haar kant creëert met een geduldig en subtiel stapelen van fijne lagen olieverf wat zij echt heeft ervaren.
Haar onderwater taferelen zijn getuigenissen,maar ook en vooral wellicht een steeds nauwgezet uitgebouwde beeldtaal, merkwaardige toonbeelden van schilderkunstige klasse en van lyrische
inventiviteit. Haar werken zijn immers ook plastische verworvenheden. Dat laatste is vooral belangrijk voor de kijker die boven het anekdotische wil uitstijgen en naast het verhaal of het idyllische beeld oog heeft voor het raffinement van het kleurgebruik, de compositie,de sierlijke vormentaal,de toetsen en de harmonie van het geheel met zijn contrasten en zijn versmelten van kleur en aanwezigheden.
Naast de Lieve van Immerseel van subtiele en etherische onderwaterevocaties op paneel is er ook nog een andere,namelijk een die met penseel en paletmes op doek marines schildert,krachtige werken creëert van water en wolken,van ritmiek en bewogenheid,van wiegende of nerveuze vlaktes en luchten die dreigen of waarvan de wolken van licht en donkerte de verbeelding overstijgen.
Knokke-Heist 7 Maart 2008