Eindelijk krijgen we, waar we zo naar uitgekeken hebben, het beloofde nazomertje.
Met vijf onweders en bakken water in een maand tijd heeft de Drôme mee mogen delen in de problemen van de blauwe planeet. Met het nodige medeleven bereikte ons de mailtjes uit Vlaanderen met de vraag of we nog niet verzopen waren, want het thuisfront kon er over meepraten. De schade bleef gelukkig beperkt tot het wegspoelen van de weg die getransformeerd werd tot een rotsige uitgeholde rivierbedding. Dit betekend dagen werk met schoffel,pikhouweel en hark om het zaakje weer toonbaar te maken. Erger is het voor sommige in de vallei die in huis konden "pootje baden" , we mogen dus niet klagen. Gelukkig wonen we hoog en droog op vijf honderd meter, en moest ooit het water tot aan de knieën staan dan stond héél de Rhônevallei onder water (zie wolkenfoto), een onheilspellend toekomstbeeld!
Intussen werk ik verder en borstel de Noordzee zoals ze in mijn geheugen gegrift staat, een natuur element van rust of ongekende ruwe kracht, zo onuitputtelijk mooi.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten