Mijmeren bij een glaasje wijn

Intussen weer enkele maanden thuis na mijn Vlaanderen exploot en genietend van een lekker glaasje rosé,denk ik met de nodige reserve terug aan de goede als de slechte momenten uit deze periode. Wat die laatste ervaringen betreft wil ik graag mijn collega's kunstenaars, (hiermee bedoel ik echte,geen die gek doen met urinoirs,stront op een bordje en dies meer) waarschuwen voor culturele centra die hun kunstgalerij gratis ter beschikking stellen aan kunstenaars.
Bij aankomst blijkt deze galerij een lange ongeveer twee meter brede gang te zijn,verstopt in een donker hoekje in het gebouwen complex,
die toegang verleend tot een vijftal vergaderzalen,stapelplaatsen,WC,toegang tot de coulissen van de toneelzaal en tenslotten de uitgang naar de buitenlaadkade. Bedenk dan ook dat bij jeugd activiteiten in de toneelzaal, er een honderd tal onbeteugelde jeugd van vier tot zestien jaar,te vergelijken met Hannibal en zijn olifanten door die tochtige engte komt gestormd zelfs geschaatst,dan hoef ik U niet te vertellen wat er met de tentoongestelde werken gebeurd.
Je kan alleen met angst en beven wachten tot deze ongebreidelde massa zijn einddoel heeft bereikt,om nadien de zaak weer netjes op orde te brengen.
Wat de medewerking door verspreiding en bekendmaking aan de pers van door mezelf geleverd materiaal zoals affiches en documentatie betreft,mag herleid worden tot nul. Voor een kunstenaar van buitenaf,en niet bekend met de plaatselijke situatie is het ondanks alle persoonlijke inspanningen,onbegonnen werk. Dus waarde collega's een verwittigd man is er twee waard,zoek een betaalbare galerij en vergeet dit gratis "hulpbetoon" Tot zover mijn ervaringen met het cultureel centrum Scharpoord Knokke-Heist.
Gelukkig zijn er ook goede. Zie vervolg.